Σφηνoειδής

Για οικονομία χώρου, σε μικρά κατά κανόνα κτίρια, η σκάλα κατασκευάζεται με σφηνοειδείς βαθμίδες, οπότε πρακτικά δεν έχει επίπεδα, αλλά στρεβλά σκέλη.

Τα σκέλη αυτά, για λόγους ευκολίας στην όπλιση, θεωρούνται ως επίπεδα και οπλίζονται με κανόνες ανάλογους αυτών των ευθύγραμμων σκαλών.

Η στήριξη της σκάλας πάνω στο τοιχίο μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, ανάλογα με την υπολογιστική μοντελοποίηση του μελετητή και τις επικρατούσες πρακτικές.

Η ενισχυμένη ζώνη στη δευτερεύουσα κατεύθυνση στήριξης της σκάλας, θα μπορούσε να μην υπάρχει, αλλά ως ελεύθερη παρυφή πλάκας θα χρειαζόταν φουρκέτα. Η χρήση της ενισχυμένης ζώνης με τον οπλισμό πάνω και κάτω, βοηθά στην πλάστιμη συμπεριφορά της σκάλας.

Στις σφηνοειδείς σκάλες, στην περιοχή του φαναριού, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, τόσο κατά την χάραξη της σκάλας, όσο και κατά το πέτσωμα της ψάθας, ώστε το πάχος της σκάλας (το κάθετο στην ψάθα) να προκύπτει ίδιο με το αντίστοιχο του εξωτερικού βαθμιδοφόρου.

Είτε υπάρχουν αναμονές, είτε φυτευτούν εκ των υστέρων με ρητίνη, οι ράβδοι της ενισχυμένης ζώνης τοποθετούνται μονοκόμματες.

Η επέκταση της σκάλας κάτω από τις δοκούς των ορόφων δεν είναι υποχρεωτική, αλλά όταν γίνεται εξασφαλίζεται καλύτερη όπλιση της σκάλας και καλύτερο σφήνωμα της οπτοπλινθοδομής. Στις εικόνες φαίνονται 4 περιπτώσεις επέκτασης της σκάλας κάτω από τις δοκούς.

(α) Δρομική οπτοπλινθοδομή χωρίς θερμομόνωση

(β) Διπλή δρομική με θερμομόνωση ανάμεσα

(γ) Ίδιο με (β), με επιπλέον σενάζ στον ελεύθερο τοίχο

(δ)

Επέκταση σκάλας σε όλο το πάχος του τοίχου και λωρίδα θερμομόνωσης στο τελείωμα της σκάλας